สวัสดิการและประโยชน์ที่ลูกจ้างได้รับจากทางบริษัทที่ไม่ต้องนำมาคำนวณเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา มีดังนี้
1. ค่าเบี้ยเลี้ยงและค่าที่พัก ในการปฏิบัติงานนอกสถานที่เป็นครั้งคราว ตามคำสั่งของนายจ้าง โดยไม่ใช่ตำแหน่งหน้าที่ประจำ
2. ค่าพาหนะและเบี้ยเลี้ยงเดินทาง รวมถึงเงินช่วยค่าน้ำมัน ค่าพาหนะ และค่าทางด่วน เมื่อนำรถส่วนตัวมาใช้ในกิจการ
3. รถรับ-ส่งพนักงาน ที่ทางกิจการมีการกำหนดเส้นทางและจุดรับ-ส่งไว้ไว้เฉพาะ ซึ่งพนักงานทุกคนสามารถเข้ามาใช้บริการได้
4. เงินค่าเดินทางซึ่งกิจการจ่ายให้พนักงาน เมื่อพนักงานเดินทางจากต่างถิ่นเพื่อมาเข้าทำงานเป็นครั้งแรก หรือในการกลับถิ่นเดิมเมื่อการจ้างได้สิ้นสุดลงแล้ว แต่ข้อยกเว้นนี้ ยกเว้นเงินค่าเดินทางที่พนักงานได้รับในการกลับถิ่นเดิม และในการเข้าทำงานของกิจการเดิมภายใน 365 วัน นับแต่วันที่การจ้างครั้งก่อนได้สิ้นสุดลง
5. ค่ารักษาพยาบาล
6. ค่าเบี้ยประกันภัย ทั้งประกันชีวิตและประกันวินาศภัย
7. ค่าชดเชยที่ลูกจ้างได้รับตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองแรงงาน
8. เงินได้เท่าที่ลูกจ้างจ่ายเป็นเงินสะสมเข้ากองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ตามกฎหมายว่าด้วยกองทุนสำรองเลี้ยงชีพในอัตราไม่เกินร้อยละ 15 ของค่าจ้างเฉพาะส่วนที่เกิน 10,000 บาท แต่ไม่เกิน 490,000 บาท สำหรับปีภาษีนั้น
9. ค่าช่วยเหลืองานสมรส
10. ค่าคลอดบุตร
11. ค่าฌาปนกิจศพ ลูกจ้างที่เสียชีวิต
12. ทุนการศึกษาแก่พนักงาน
13. จัดฝึกอบรมพนักงาน เพื่อกิจการของนายจ้างโดยตรง
14. ค่าสมาชิกสโมสรกีฬา หรือสโมสรเพื่อการพักผ่อน
15. เครื่องแบบพนักงาน อันประกอบด้วยเสื้อ-กางเกง 2 ชุด เสื้อสูท 1 ตัว
16. การจัดงานเลี้ยงในวันปีใหม่ ตามโอกาสเพื่อขนบธรรมเนียมประเพณี
17. เงินเดือนหรือค่าจ้างที่คนประจำเรือได้รับเนื่องจากการปฏิบัติงานบนเรือไทย ตามกฎหมายว่าด้วยการส่งเสริมการพาณิชยนาวีที่ใช้ในการขนส่งสินค้าระหว่างประเทศ
ทั้งนี้เงินได้ต่างๆจะต้องมีการจัดทำเป็นระเบียบ คู่มือ หรือนโยบายเกี่ยวกับสวัสดิการพนักงานของบริษัทอย่างชัดเจน